De steun van de hulpverlener van Siriz

Corina heeft een week geleden haar laatste gesprek gehad met de hulpverlener Marlies Verbruggen in Zwolle gehad. “Marlies heeft mij tijdens én na de bevalling enorm geholpen. Ik dacht in het begin dat ik helemaal alleen zou komen te staan, maar dat is niet waar. Er is altijd hulp.”

 

“Ik dacht dat ik er helemaal alleen voor zou staan.”

 

Corina is inmiddels 17 jaar oud, haar dochtertje is bijna negen maanden oud. Ze ontdekte haar zwangerschap twee weken nadat haar relatie was uitgegaan. Het heeft een tijdje geduurd, voordat ze het haar ouders heeft verteld. “Ik wilde er eerst zeker van zijn dat het goed ging met de zwangerschap.”

 

De paniek sloeg bij Corina toe

Op het moment dat Corina wist dat ze zwanger was, raakte ze naar eigen zeggen volledig in paniek. Ik had geen idee waar ik moest beginnen. “Gelukkig zat er iemand bij mij in de klas die hetzelfde had meegemaakt. Van haar kreeg ik het telefoonnummer van Marlies.” Van haar ex-vriend, de vader van haar kindje  Jolene, kreeg Corina geen enkele steun. “Hij zei wel dat we het samen zouden doen, maar daar bleef het bij. Ik vond dat heel oneerlijk. Ik zat thuis zwanger te zijn, terwijl hij gewoon zijn oude leventje bleef leiden.”

 

Tijdens de zwangerschap had Corina het gevoel dat ze er niet blij mee mocht zijn. “Pas vijf weken voor de bevalling heb ik voor het eerst een foto van mijn buik gedeeld op Instagram. Van tevoren was ik super zenuwachtig. Maar dat was helemaal niet nodig, ik kreeg zoveel lieve berichtjes. Echt heel mooi. Het mocht dus wel.”

 

Veel steun aan maatschappelijk werker van Siriz

Hoewel ze van haar netwerk weinig steun kreeg, had Corina veel aan de professionele begeleiding van Marlies. “Zij luisterde zonder oordeel. Ik kon haar alles vertellen en vragen. Ook heeft ze heel veel dingen geregeld. Ik heb met haar gesproken over de vraag of ik wel of niet bij mijn ouders zou blijven wonen. Ik wilde in ieder geval niet naar een tienermoederhuis, omdat je dan altijd raar wordt aangekeken.” De vraag of ze het kind wilde houden, was vanaf het begin duidelijk. “Daar heb ik niet over getwijfeld. Wel heb ik even het idee gehad dat ik het misschien ter adoptie aan zou moeten bieden, maar dat was al snel weg. Na een bezoek aan de verloskundige, dacht ik: het komt wel goed. En dat is ook zo. Iedereen is helemaal blij met haar.”

 

De steun van de hulpverlener van Siriz

Marlies heeft Corina ook geholpen om op een goede manier om te gaan met haar ex-vriend. Op haar advies zijn er duidelijke afspraken gemaakt over het gezag. Dat ligt helemaal bij Corina. Het tienermoederschap is haar tot nu toe alles meegevallen. “Ik was bang dat ik heel eenzaam zou worden, altijd thuis met mijn kind. Maar dat is niet waar. Vrienden vinden het heel leuk als Jolene mee komt. Ze vragen altijd naar haar.” Inmiddels heeft Corina ook een nieuwe vriend. “Op onze eerste date nam hij roze klompjes mee met haar naam erop. Geweldig toch!” Hoewel zijn ouders in eerste instantie schrokken, zijn ze nu helemaal om. “Ze zijn gek op Jolene.”

 

“Ik zou Jolene voor geen goud willen missen. Tijdens de zwangerschap voelde ik mij vaak somber. Maar dat is helemaal over. Ik moet zo vaak om mijn kleine meisje lachen. Van haar word ik gewoon heel blij.”

 

Wil je anderen hun verhalen ook lezen? Lees het verhaal van Johanna via deze link hier.